Fizjologiczne podstawy treningu ...

image Indeks       image Finanse,       image Finanse(1),       image Filozofos,       image Fesenjan,       image Fenix,       

Odnośniki

Fizjologiczne podstawy treningu ćwiczenia, OSW

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Fizjologiczne podstawy treningu

 

Wysiłek fizyczny stosowany w rehabilitacji ruchowej można podzielić na dwa rodzaje:

l                   Może mieć charakter pracy długotrwałej, wytrzymałościowej (tlenowej), np. nauka utraconej lokomocji.

l                   Wysiłek o charakterze szybkościowym, krótkotrwałym (anaerobowym) – często stanowi komponent pracy interwałowej w rehabilitacji kardiologicznej lub np. podczas ćwiczeń przyłóżkowych. Zużywa 3-4 razy więcej zasobów energetycznych organizmu.

 

Kryterium podziału wysiłków fizycznych:

Ø      Intensywność (submaksymalne, maksymalne, supramaksymalne)

Ø      Czas trwania (krótkotrwałe, długotrwałe)

Ø      Rodzaj skurczu mięśnia (izotoniczny, izometryczny)

Ø      Wielkość i liczba grup mięśniowych biorących udział w pracy (lokalne – poniżej 30% i ogólne – powyżej 30%)

Ø      Rodzaj procesów energetycznych zachodzących w mięśniu (tlenowe, beztlenowe, mieszane)

 

Dług tlenowy – niedobór tlenu powstający w wyniku niedostatecznego zaopatrzenia mięśni w tlen, szczególnie na początku pracy.

 

Dług tlenowy (EPOC)- po zakończonym wysiłku w organizmie odnotowuje się zwiększony pobór tlenu. Jest to stan fizjologiczny organizmu lub jego narządu związany z czasowym (zwykle krótkotrwałym) przestawieniem procesów oddychania komórkowego z tlenowego na beztlenowy.

 

Znaczenie rozgrzewki przed wysiłkiem fizycznym

·         Jest niezbędna przed każdym wysiłkiem fizycznym!

·         Pozwala na lepsze wykorzystanie możliwości fizjologicznych i psychologicznych pacjenta (lub sportowca) i zmniejszyć lub wyeliminować zagrożenie kontuzją

 

 

Rodzaje rozgrzewki:

·         Generalna – polega na wykonywaniu ćwiczeń nie związanych z daną dyscypliną sportu lub z charakterem danego wysiłku fizycznego.

·         Specyficzna – bezpośrednio związana z typem wykonywanego wysiłku

 

Wpływ rozgrzewki na organizm:

·         Zwiększa prędkość skracania i relaksacji mięśni szkieletowych

·         Usprawnia ekonomię wysiłku:

·         obniża lepkość mięśni;

·         wzmaga oddawanie tlenu do mięśni na skutek podwyższenia ich temperatury (zwiększenie metabolizmu);

·         przyspiesza przewodzenie nerwowe;

·         przyspiesza przepływ krwi przez aktywne tkanki;

·         przyspiesza wytworzenie równowagi czynnościowej;

·         zmniejsza dług tlenowy;

·         zmniejsza zaburzenia homeostazy ustrojowej.

Znaczenie treningu fizycznego

·         Trening fizyczny ma na celu podniesienie zdolności wysiłkowej oraz umiejętności ruchowych człowieka.

·         Umożliwia adaptację organizmu do wysiłków fizycznych o różnej (zwiększającej się) intensywności – prowadzi do superkompensacji.

 

SUPERKOMPERSACJA – polega na zwiększeniu zdolności do wykonywania wysiłku i utlenieniu tego zjawiska przez systematyczne powtarzanie ćwiczeń ruchowych. Pobudzenie mięśni przez dłuższy czas powoduje ich zmęczenie . po okresie wypoczynku następuje powrót do stanu wyjściowego, a następnie okres zwiększonej wydolności.

 

Odpowiednio przeplatane okresy wysiłku i wypoczynku decydują o wytworzeniu odpowiednich mechanizmów adaptacyjnych organizmu

 

 

Ogólne zasady treningu:

l                   Indywidualizacja – dobieranie obciążenia do możliwości osoby trenującej. Zależy od:

Ø      poziomu progu anaerobowego;

Ø      VO2max

Ø      siły mięśni szkieletowych.

l                   Specyficzność – dotyczy adaptacji do wysiłku układów zaangażowanych w pracę.

 

l                   Cykliczność – wysiłek musi być powtarzany w określonych odstępach czasu, dostosowanych do okresu superkompensacji.

l                   Stopniowe zwiększanie obciążenia – opiera się na zjawisku adaptacji zadanego bodźca. Obciążenie musi być większe niż wysiłek wykonywany w komfortowych warunkach i stopniowo zwiększane, gdyż po pewnym czasie następuje adaptacja do bodźca.

 

Skuteczność treningu zależy zatem od:

Ø      Częstotliwości

Ø      Intensywności

Ø      Czasu trwania

Ø      Rodzaju zastosowanego wysiłku

Adaptacja do treningu zależy od

l                   początkowego poziomu wydolności tlenowej lub siły mięśniowej (osoby mające mniejsze wartości wyjściowe maksymalnego poboru tlenu lepiej poprawiają wydolność tlenową organizmu. Poprawa ta zazwyczaj wynosi 5-25%)

l                   intensywności treningu (im większa, tym lepsza adaptacja)

l                   częstotliwości (zwiększenie częstotliwości powoduje większy wzrost wydolności tlenowej)

 

Po zaprzestaniu treningu, wzmocnione funkcje fizjologiczne słabną w krótkim czasie!

Cechy motoryczne poddawane treningowi w rehabilitacji ruchowej

Ø      Siła mięśniowa

Ø      Koordynacja nerwowo-mięśniowa

Ø      Gibkość

Ø      Zakres ruchów w stawach

 

Dla osoby młodszej ważne jest odzyskanie odpowiedniej wydolności i sprawności motorycznej.

Dla osób starszych – skutecznej koordynacji, zakresu ruchów i wydolności.

 

Zasady treningu fizycznego osób niepełnosprawnych:

Ø      Najpierw należy kształtować odpowiednią wydolność i wytrzymałość pacjentów

Ø      Następnie koordynację nerwowo-mięśniową

Ø      Na końcu siłę i gibkość.

 

W rehabilitacji obciążenia fizyczne będą znacznie niższe niż stosowane w treningu sportowym, niemniej wobec obniżonej tolerancji wysiłu fizycznego u osób z niepełnosprawnością mogą mieć charakter osobniczego bodźca maksymalnego i wywoływać reakcje adaptacji podobne do efektu uzyskanego w treningu sportowców wyczynowych.

1

 

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • gbp.keep.pl