Fałszywi Polacy-cz.2-J.Jaśkowski, NIEWYGODNE, Jaśkowski Jerzy - dr, Fałszywi Polacy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
21 maj 2013 o 22:55 Przeczytaj również:
Drugim po Rufinie Selimie Dzierżyńskim rzekomym polakiem wg jest niejaki “Bolesław Bierut”. I tego pana życiorysy są bardzo dziwne w zależności od witryny. Grób Bolesława Bieruta na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Fot. WikiCom Osobnik najczęściej w Polsce nazywany Bolesławem Bierutem - [BBR]- urodzony 18.04. 1892 roku we wsi Rury Brygidkowskie, znany był także jako: Jerzy Bolesław Bielak, Bolesław Birkowski, Jan Iwaniuk, Anatol, Bielak, Borzęcki, Janowski, Mietek, Mikołaj, Tomas, Tomasz Biały, Wack, Wagner, Rotenschwanz [Czerwonyogon]. Tak więc trudno powiedzieć, które nazwisko jest prawdziwe, tym bardziej, że osobnik ten podróżował często i przez dłuższe okresy czasu przebywał w kilku krajach. Parę zdań niżej Wikipedia podaje, że pochodził z chłopskiej rodziny spod Tarnobrzegu. Wg Wikpedii w 1899 lub 1900 roku rozpoczął naukę w 5 klasowej szkole powszechnej. Dowiadujemy się, że po pierwsze urodził się w państwie: – Cesarstwo Moskiewskie, czyli był obywatelem rosyjskim i naukę rozpoczął w szkole rosyjskiej w okresie panowania w tym zaborze stanu wojennego. Po drugie, trudno ustalić nawet początek rozpoczęcia nauki w szkole. W 1905 roku podobno brał udział w strajku szkolnym za co został usunięty z ostatniej klasy. Od 1906 roku został pomocnikiem murarskim w Lublinie. I mamy kolejny problem. CHŁOPIEC 14 LETNI ze wsi, zostaje pomocnikiem murarskim w mieście Lublinie? Biorąc pod uwagę początek XX wieku i panujące zwyczaje nie jest to możliwe. Od 1912 roku pracował już jako zecer w drukarni Raczkowskiego i B. Drue. Kolejny problem. Osobnik, który nie ukończył 5 lat szkoły podstawowej, a potem przez 6 lat pracujący fizycznie jako pomocnik murarza – czyli podaj, przynieś, wynieś, zostaje zecerem czyli kimś umiejącym dobrze czytać i pisać? Jak widać twórcy tego życiorysu nie zawracali sobie głowy szczegółami. Twórcą tego oficjalnego życiorysu powstałego ok. roku 1952 był Józef Kowalczyk. W tym okresie BBR był u szczytu powodzenia. Od 1910 roku BBR należał do kółka robotniczego prowadzonego przez Jana Hempl [bardzo ciekawa postać, o tym innym razem]. W tym roku młody BBR miał 18 lat. W 1912 roku wstąpił do PPS -lewicy. Działał również w sekcji odczytowej Lubelskiego Towarzystwa Społeczno – Oświatowego i Przyszłość. I znowu problem, 20 letni robotnik fizyczny działa jako wykładowca? Od końca 1912 do 1914 roku był pomocnikiem geometry w Lublinie. Ale parę zdań wcześniej podano, że był zecerem w tym samym czasie, a jednocześnie przejściowo pracował jako zecer w drukarni w Warszawie. Jak wiadomo, geometra to jest taki zawód, że można być jednocześnie zecerem w Lublinie i Warszawie, ponieważ to tylko ok. 200 km. Nasz osobnik był wyjątkowo wszechstronnie wykształconym czeladnikiem, mógł jednocześnie jeździć po polach dokonując pomiarów geodezyjnych w terenie i składać książki. Po rozpoczęciu I Wojny Światowej dostał pracę w sklepie Lubelskiej Spółdzielni Spożywców [u tego samego Hempla] i już w 1916 roku zostaje kierownikiem handlowym tej spółdzielni. Zmuszony do ukrywania się, z jakiego powodu nie wiadomo, już w 1917 roku [nadal wojna], czyli po 3 latach wojny, wyjeżdża do Warszawy. Warto wspomnieć, że w tym okresie Lublin i Warszawa były w tej samej strefie działań wojennych tj. niemieckiej. Więc jak się ukrywał kierownik handlowy spółdzielni jeżdżąc po terenie działań wojennych? Niestety autorzy Wikipedii nie wyjaśniają tego ciekawego przecież przypadku. Od grudnia 1918 roku należał do Komunistycznej Partii Polskiej czyli wywiadu Kominternu – Sowietów, na Polskę. Warto podkreślić, że Polska jako państwo powstała dopiero w listopadzie 1918 roku. Czyli ten wszechstronny osobnik przez pierwsze 26 lat swojego życia, był obywatelem rosyjskim. W obronie powstającego państwa Polskiego przed nawała bolszewicką, nie brał oczywiście udziału. W 1920 roku razem z J.Hemplem występował na I Zjeździe ZRSS. W 1921 roku wstąpił ponownie do KPP, nie podano kiedy wystąpił wcześniej. W 1923 roku zostaje aresztowany w Zagłębiu Dąbrowskim, ale nie podaje się z jakiego powodu. Od 1924 roku jest już etatowym pracownikiem KPP i od maja 1925 roku przebywa na kursach w Moskwie. Moskwa to wówczas już stolica oddzielnego państwa. Powszechnie wiadomo, że w owych czasach można było sobie ot tak wyjeżdżać na kursy do sowietów. Szczególnie w dobie kryzysu powojennego człowiek bez zatrudnienia wyjeżdżał na wycieczki do innego kraj. W Moskwie został zwerbowany na agenta Razwiedpuru, czyli wywiadu wojskowego Sowietów. Na owym kursie odbył szkolenia z zasad konspiracji, pracy wywiadowczej i sabotażowej. Po powrocie do Polski został kierownikiem Centralnej Techniki KPP i w listopadzie ponownie jedzie do Moskwy na dalsze szkolenie. Tym razem już w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej, czyli wywiadzie międzynarodowym Kominternu. Po skończeniu nauki zostaje wysłany z różnymi zadaniami do Austrii, Czechosłowacji i Bułgarii. Z Bułgarii musiał uciekać do Moskwy z obawy przed aresztowaniem. Tak więc rzekomy Polak działający w wywiadzie sowieckim, bez “znajomości jakichkolwiek języków” wyjeżdża na placówki zagraniczne Kominternu. Przyznacie Drodzy Państwo, że to bardzo dziwna sytuacja. O wiele bardziej prawdopodobna jest teza, że znając idish i rosyjski doskonale porozumiewa się z innymi “rewolucjonistami”. W 1932 roku wraca do Warszawy i kieruje wydziałem wojskowym KPP [jest agentem GRU czyli wywiadu wojskowego obcego państwa - Gławnoje Razwiedywatielnoje Uprawlijenie - czyli razwietka. Gen. W. Jaruzelski vel Wolski alias Słuck.... alias Ma .....także mówił, że był w razwietce]. W GRU nosił “nasz” bohater nazwisko Rutkowski. Z tego powodu zostaje aresztowany w 1933 roku. Został skazany na 7 lat więzienia. W 1938 roku dzięki amnestii opuścił mury więzienia. Jest to bardzo dziwne, ponieważ z innych źródeł wiadomo, że jako pułkownik NKWD w 1935 roku spotykał się w Gdańsku – Oliwie z przyszłym gauleiterem Forsterem [w domku przy ul. Piastowskiej 28]. (Zbrodnia na Morzu Białym 1940.) W 1939 roku ucieka do Lublina, ale w tym samym roku wraca do Warszawy, po to, aby już w październiku uciec do swoich, do Białegostoku, zajętego przez Armię Czerwoną. Dobrowolnie zrzeka się obywatelstwa polskiego? I otrzymuje obywatelstwo sowieckie. Już oficjalnie. Wikipedia podaje, że uciekł nie do Białegostoku ale do Kijowa, a w 1941 roku przeniósł się do Mińska [sam] gdzie pracował w okresie okupacji niemieckiej w radzie miasta, a konkretnie w wydziale Aprowizacji Zarządu Miasta. Nie ma żadnych wątpliwości, że była to kolaboracja możliwa tylko dzięki odpowiednim znajomościom. Inna wersja podaje, że do Mińska przywiozło go Gestapo. Co by potwierdzało wcześniejsze dobre kontakty z Gestapo i otrzymanie tego stanowiska. Tak więc dzięki swoim znajomościom pierwsze lata wojny upływały BBR- Czerwonemuogonowi, całkowicie znośnie. Problemów żywnościowych nie miał. Na rozkaz Stalina w 1943 roku wyjeżdża do Warszawy, w ramach tzw. grupy inicjatywnej PPR. Znany był wtedy pod nazwiskiem Bolesław Birkowski. Dnia 05 sierpnia 1944 roku zostaje wezwany do Moskwy. Jak widzicie Państwo w czasie wojny takie wyjazdy dla odpowiednich osób, nie stanowiły problemu. Chyba, że weźmiemy to jako potwierdzenie ścisłej współpracy Gestapo z NKWD, co wielokrotnie podkreślali polscy historycy. Już 12 styczna 1944 rok Bierut alias Iwaniuk alias Wagner etc. zadeklarował Stalinowi: “Jesteśmy tu by w imieniu Polski żądać, by Lwów należał do Rosji”. Tak oto ten obywatel sowiecki występował jako “Polak”. W ten sposób pułkownik NKWD zostaje oddelegowany na stanowisko namiestnika, czyli prezydenta “ niezależnego” państwa polskiego. O seksualnych wyczynach BBR nie będę pisał, ponieważ w grze wywiadów trudno odróżnić związki zawodowe od osobistych. Tak więc , nie można powiedzieć z którą przypisywanych mu kobiet żył naprawdę, a która była fałszywką operacyjną i np. kontrolowała pana pułkownika. Podobnie jak to się działo z niejaką Bryner i Jasienicą. Więcej o tych sprawach można się dowiedzieć z książki Informacja Wojskowa w Gdańsku-IPN. Bierut jak każdy uzurpator poruszał się po Polsce z liczną obstawą sowiecką, której dowódcą był płk Faustyn Grzybiwski od 1944 roku szef UB w Białymstoku i Wrocławiu. W tym czasie były przeprowadzone 3 próby zamachów na tego degenerata w 1951 , 1952 i 1953 roku. Zamachowcy zostali zabici na miejscu. Jest to ciekawe spostrzeżenie, ponieważ zazwyczaj prowadzi się gruntowne śledztwo w celu wykrycia mocodawców, wspólników itd. Potem, aż do śmierci, “spokojnie “ rządził Perewiślanym Krajem o nazwie Polska Rzeczpospolita Ludowa. Ślady jego publicznej działalności można znaleźć wszędzie. Np. na Pomorzu w dniu 26 maja 1947 roku, w Zielone Świątki, w Kościerzynie, Elżbieta Zawadzka agent polsko-języcznej grupy gestapo [obecnie przedstawiana jako gen. AK], organizuje uroczystość na którą przyjeżdża płk NKWD i agent Gestapo w jednej osobie Bolesław Bierut. [od co najmniej 1935 roku współpracujący z gestapo] oraz inny agent Gestapo Michał Rola Żymierski wraz z pierwszym premierem komunistycznego Rządu w Polsce – Edwardem Osóbką Morawskim. Uroczysty zjazd był poświęcony nadaniu honorowego obywatelstwa Kościerzyny — B.Bierutowi i M. Roli Żymierskiemu [Kalendarz Gdański z 1985 r. str 115]. W zamian “Honorowi Obywatele” odznaczyli Jana Szalewskiego i Aleksandra Arendta, Medalem Zwycięstwa i Wolności [gazeta 27 maja 1947 Gryf Kościerski]. Uroczystość została uświęcona mszą polową. W ten sposób wzajemnie się popierając sugerowali, że są “Polakami i Katolikami”. · · · · · W celu wprowadzenia sowieckiego prawa BBR stale pogłębiał represje. I tak, karą za tzw. szeptaną propagandę było do 5 lat więzienia art. 22 Małego Kodeksu Karnego z 1946 roku lub 10 lat więzienia na podstawie art. 29 M.K.K z 1946 roku. Kodeks ten przetrwał Bieruta -Iwanika – Wagnera o wiele lat, bo aż do 1969 roku. Spolegliwi prawnicy posługiwali się nim szczodrze. Przykładowo tylko w 1950 roku skazano na jego podstawie 4 500 osób , z czego 58% to byli chłopi i robotnicy, w państwie dyktatury robotników i chłopów. Jak podawał to inny agent NKWD, MI6 i CIA Józef Światło: BBR własnoręcznie podpisywał zgodę na stosowanie tortur. Wręcz lubował się w nich. Przypomnieć trzeba, że to właśnie w tym okresie topiono w barkach, w Zatoce Gdańskiej strajkujących robotników o czym się dzisiaj nie chce pamiętać. Sfałszowano wybory i referendum w 1946 roku. Ale niewątpliwie Czerwonyogon cieszył się sympatią swoich. Tak np. Julian Tuwim deklarował cyt: “Dla uczczenia 60 – tej rocznicy Waszych urodzin zobowiązuję się dokończyć przed 1 maja br. przekład poematu Mikołaja Niekrasowa ’Komu się na Rusi dobrze dzieje’”. Chcąc posiadać pełniejszy zakres władzy, w związku ze zbliżającą się wojną w Korei 24 lutego 1949 roku objął przewodnictwo Komisji Biura Politycznego KC PZPR ds Bezpieczeństwa Publicznego. Zmarł samodzielnie lub nie, podobno 12 marca 1956 roku, dokładnie o godzinie 21.30 w Moskwie. Jest to o tyle niepewne, ponieważ w tym okresie przeprowadzano czystki w Moskwie wśród personelu popierającego Stalina, po jego zamordowaniu. Pułkownik Iwanow – Wagner alias Bierut – Rotenschwanz [Czerwonyogon] należał do grupy twardych stalinowców. I chcą nam wmówić, że ten osobnik był Polakiem. Na jakiej podstawie? Czy to dalszy ciąg hucpy z “polskimi obozami zagłady”? Ostrożnie należy przyjmować wszelkie informacje podawane w tzw. mediach głównego nurtu. Nie znalazłem żadnego artykułu podawanego w wielonakładowym czasopiśmie, który podawałby prawdziwe informacje. Najczęściej 80- 90% zawartości to nic nieznaczące, chociaż prawdziwe detale, a pozostałe 20% to wciskana dezinformacja mająca za zadanie oszukanie społeczeństwa. Obowiązuje zasada: “Czym więcej dezinformacji, tym trudniej będzie się im połapać”. Proszę zauważyć, że pomimo upływu ponad 20 lat do rzekomych zmian, żaden zawodowy, czyli przez społeczeństwo opłacany historyk, Instytut IPN nie brał się za przeprowadzenie weryfikacji tych ludzi. Najlepszym dowodem, że wszystko jest po staremu jest ten monument na Powązkach. I to by było na tyle. · · http:// · · · · · · · · · · · · Dr Jerzy Jaśkowski. Fot. TVInfo.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plgbp.keep.pl
|
