Fechner-PRZEDSIEB skuteczne porozumiewanie sie scenariusz,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
1 Skuteczne porozumiewanie się. Komunikacja werbalnaBarbara FechnerZespół Szkół w Białej Scenariusz lekcji z przedmiotu: Podstawy przedsiębiorczości TEMAT LEKCJI: Skuteczne porozumiewanie się. Komunikacja werbalna Czas: 45 minut. CEL OGÓLNY: Uczeń będzie znał i umiał stosować zasady skutecznego porozumiewania się. CELE OPERACYJNE: Uczeń: · umie zdefiniować pojęcia: komunikowanie się, komunikacja werbalna, komunikacja niewerbalna, aktywne słuchanie, · zna zasady przekazywania komunikatów werbalnych, · wymienia cechy dobrego nadawcy i dobrego odbiorcy, · charakteryzuje techniki aktywnego słuchania, · wyjaśnia na czym polega sprzężenie zwrotne w procesie komunikowania się, · potrafi określić bariery w porozumiewaniu się, · uzasadnia znaczenie i stosuje różne techniki komunikacji interpersonalnej w tworzeniu właściwych stosunków w życiu osobistym, w szkole i miejscu pracy. METODY PRACY: v pogadanka z elementami wykładu, v dyskusja, v metoda sytuacyjna.FORMY PRACY: zespołowa - z całą klasą.ESPONOWANE ZASADY NAUCZANIAv świadomej aktywności, v wiązania teorii z praktyką, v przystępności. ŚRODKI DYDAKTYCZNE:· Przygotowane przez uczniów prezentacje komunikatów werbalnych.· Foliogramy: § Jak mówić? § Przebieg procesu komunikacji. § Płaszczyzny komunikowania się. § Techniki aktywnego słuchania. · Kamera wideo, magnetowid, telewizor. TOK LEKCJI: FAZA WPROWADZAJĄCA: · Nauczyciel zapisuje na tablicy temat lekcji, podaje cele i formy realizacji tematu. · Rozpoczyna lekcję pytaniem: ,,Co rozumiesz przez pojęcie komunikowanie się?”. · Prosi uczniów o przygotowanie się do ćwiczenia. Ø Celem ćwiczenia jest prezentacja przygotowanego komunikatu werbalnego. Uczeń w ciągu 1 minuty wyjaśnia znaczenie wybranego przez siebie pojęcia. FAZA REALIZACYJNA: · Nauczyciel wybiera czterech lub pięciu uczniów chętnych do przedstawienia przygotowanych materiałów. · Uczniowie kolejno prezentują siebie, a nauczyciel nagrywa wystąpienie. · Nauczyciel odtwarza nagranie i następuje dyskusja: q Pytania do dyskusji: Ø Jak nadawca zachowywał się podczas wystąpienia? Ø W jaki sposób i jak mówił? Ø Czy komunikat przedstawiony został jasno, zrozumiale? Ø Co zmieniłbyś w przekazie informacji? Ø Czy podczas prezentacji zwracałeś uwagę na odbiorcę? Ø Jak zachowywał się odbiorca?, Ø Czy odbiorca miał wpływ i jaki na Twój przekaz informacji? · Nauczyciel przedstawia foliogram: Jak mówić? Pamiętaj o przestrzeganiu następujących zasad - załącznik nr 12. · Nauczyciel omawia zagadnienie komunikacji, wykorzystuje przygotowane foliogramy · FAZA PODSUMOWUJĄCA: · Nauczyciel rysuje na tablicy tabelę i podaje ćwiczenie. Wpisz do tabeli cechy dobrego nadawcy i dobrego odbiorcy: Dobry nadawca Dobry odbiorca · Uczniowie wymieniają cechy i wpisują do tabeli. · Nauczyciel ocenia aktywność uczniów na lekcji i dziękuje za lekcję. Opracowała mgr inż. Barbara Fechner LiteraturaGregorczyk S., Romanowska M., Sopińska A., Wachowiak P., Przedsiębiorczość bez tajemnic, WSiP, Warszawa 2002, Jamrożek B., Sobczak J., Komunikacja interpersonalna, Wydawnictwo eMPi2- Materiały i podręczniki Mariana Pietraszewskiego, Poznań 2000, Podręcznik dla uczniów i dla nauczycieli liceum technicznego, Komunikacja interpersonalna - Istota przedsiębiorczości, WSiP, Warszawa 1994 Thomson P., Sposoby komunikacji interpersonalnej, Poznań 1998. JAK MÓWIĆ? PAMIĘTAJ O PRZESTRZEGANIU NASTĘPUJĄCYCH ZASAD: · Mów płynnie i głośno, · Mów zwięźle i jasno, · Unikaj powtarzania słów: ,,prawda”, ,,no wiesz”, ,,właśnie”, · Nie rozpoczynaj swojej wypowiedzi od ,,a więc”, · Myśl o swoich słuchaczach, nie o sobie, · Patrz na nich i obserwuj, jak reagują na Twoje wypowiedzi, · Uśmiechaj się, · Staraj się mówić nie tylko o tym, co Ty uważasz za ważne, ale o tym, co interesuje Twojego rozmówcę, · Angażuj jak najwięcej funkcji psychicznych swojego rozmówcy (lub słuchacza) – mów z humorem, pobudzaj wyobraźnię, · Zachęcaj innych do wypowiadania się, · Korzystaj z modulacji własnego głosu, · Przyjmuj swobodną postawę – nie stój w bezruchu, ale nie poruszaj się zbyt szybko, · Jeżeli korzystasz z notatek – nie czytaj dokładnie wszystkiego, · Jeżeli korzystasz z plansz, nie odwracaj się tyłem do słuchaczy bądź rozmówców.
PŁASZCZYZNY KOMUNIKACJI
Stosunek do otoczenia ( język relacji ) – płaszczyzna, która informuje o Twoim stosunku do rozmówcy ( lub otoczenia ) Płaszczyzna rzeczowa ( język formalny) – poprzez którą przekazujesz pewne informacje w sposób oczywisty Apel Język życzeń – płaszczyzna w której jest zawarte życzenie do odbiorcy Autoportret( język autoprezentacji ) – płaszczyzna poprzez którą informujesz, w jakim jesteś nastroju, gdy wypowiadasz ( nadajesz ) komunikat TECHNIKI AKTYWNEGO SŁUCHANIA POTWIERDZANIE Dopowiadamy pewne słowa potwierdzają, że jesteśmy zainteresowani wypowiedzią i słuchamy uważnie ,,Tak, oczywiście, rozumiemy, że nie wolno ściągać”. PARAFRAZOWANIEUjmujemy w inne słowa sens usłyszanej wypowiedzi, sprawdzając, czy dobrze zrozumieliśmy, np.: ,,O ile dobrze cię rozumiem...”, ,,Chodzi o to, że...”, ,,Z tego co mówisz rozumiem, że...”. ,,Chcesz powiedzieć, że...”.
ODZWIERCIWDLANIEMówimy rozmówcy, jakie - według nas - są jego odczucia, np.: ,,Zdaje się, że jesteś rozgniewany”, ,,Wygląda na to, że cię rozzłościłem”, ,,Oczywiście jesteś zadowolony z tych planów”. KLARYFIKACJASkupianie się na najważniejszym. Prosimy rozmówcę o skoncentrowanie się na sprawie najważniejszej, np.: ,,Która z tych spraw jest dla ciebie najważniejsza?”
[ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plgbp.keep.pl
|